Jest skierowana do osób doświadczających problemów emocjonalnych i trudności życiowych, takich jak:
– poczucie zagubienia, przygnębienie, poczucie beznadziejności
– lęk, problemy w relacjach z innymi ludźmi
– kryzysy życiowe i trudności osobiste
– brak pewności siebie, niskie poczucie własnej wartości, problemy z asertywnością
– uczucie pustki emocjonalnej i poczucie braku sensu życia
– problemy ze snem (bezsenność lub nadmierna senność)
– trudności w radzeniu sobie ze stresem
– doświadczenia traumatyczne: wydarzenia lub znaczące zmian (wypadek, utrata bliskiej osoby, zmiana/utrata pracy, rozpad związku)
W psychoterapii indywidualnej czas i uwaga terapeuty jest całkowicie skoncentrowana na kliencie.
Terapeuta pomaga klientowi zwiększyć świadomość siebie, własnych potrzeb i uczuć, zrozumieć źródła trudności. W konsekwencji klient zaczyna brać odpowiedzialność za swoje życie, uczucia i działania, uczy się w twórczy sposób rozwiązywać trudności i wprowadzać zmiany.
Czas terapii to sprawa bardzo indywidualna. Zależy od rodzaju zgłaszanego problemu, oczekiwań klienta i wyznaczonych celów terapii. Terapia krótkoterminowa obejmuje od kilku do kilkunastu spotkań, terapia długoterminowa trwa co najmniej kilka miesięcy.
Częstotliwość sesji zależy od rodzaju trudności, preferencji i możliwości czasowych. Najczęściej stosuje się sesje cotygodniowe, trwające 50 minut, ale możliwe jest ustalenie indywidualnego harmonogramu.
ZNE-(Zespół Niezaspokojenia Emocjonalnego) oraz nerwic represyjnych (w tym szczególnie w odniesieniu do tzw. neurotyczności religijnej) w oparciu o prace A. Terruwe i C. Baars.
Comments are closed.